Gerrit Eissink, Ridder in de Orde van Oranje Nassau

13-10-2008 door nick.verboom

 

Gerrit Eissink

 

De bouwer.

Binnen Hantei vooral bekend als de man die met initiatieven komt, ze uitwerkt, tot ontwikkeling brengt en als de zaken eenmaal goed in de rails staan ze overdraagt aan anderen.

Eissink is de man van het allereerste uur. Hij stond al op de mat toen Hantei nog niet eens JVO heette; hij was een van de eerste leerlingen van Jan Wigger’s sportschool, ondergebracht in het voormalige parochiehuis aan de Lyceumstraat.

Vanaf het eerste begin tot en met de dag van vandaag nauw betrokken gebleven bij het wel en wee van Hantei, en niet in het minst met de accommodatieproblematiek.

Hij weet zich nog goed te herinneren hoe de club, nadat Wigger had moeten besluiten om een punt te zetten achter zijn sportschool, achtereenvolgens in de oude BLO-school aan de Bentheimerstraat, op een leegstaande verdieping van het fabriekscomplex Molkenboer, in een voormalig confectieatelier aan de DekenScholtenstraat gehuisvest is geweest en tot op heden in het Sportcentrum Vondersweijde alweer 11 jaar een prachtige dojo heeft.

De club heeft zich, samen met Eissink opgewerkt tot een club die behalve in de lokale sportwereld ook (inter(nationaal) volop meetelt.

Nadat hij noodgedwongen  zijn judoloopbaan (met als hoogtepunt zijn selectie voor de nationale judoploeg in het kader van de voorbereidingen op de Olympische Spelen van Tokio in 1964) aan de kant moest zetten vanwege o.a. blessureleed heeft hij zowel binnen als buiten Hantei veel op poten gezet.

Binnen Hantei; het G-judo; jiu-jitsu; zelfverdediging voor vrouwen en meisjes; taekwondo; organiseren van internationale toernooien zoals het Boekskooltoernooi, etc.

Buiten Hantei; lid en voorzitter van de Sportraad Oldenzaal van 1978 tot 1996 en bedenker van de verkiezing sportman, -vrouw, -ploeg van het jaar. Een onvermoeibaar voorvechter van lokale sportbelangen die de strijd met de politiek niet schuwde als het moest gebeuren.

Zijn instelling; “ik houd ervan, iets op poten te zetten en daar een goede organisatie omheen te bouwen. Maar als het eenmaal goed draait draag ik de verantwoordelijkheid graag aan anderen over”.

Niet vreemd dat hij, in het verlengde daarvan, in 1982 het voorzitterschap van district oost van de Taekwondo Bond Nederland aanvaarde en drie jaar later de eerste man van diezelfde TBN werd. Een bescheiden bemeten bond in opbouw, waar hij tot 1999 zijn ziel en zaligheid in kwijt kon. De Dutch Open is in zijn tijd uitgegroeid tot een internationaal toernooi van wereldformaat. Taekwondoka’s vanuit de hele wereld wisten het toernooi te vinden en te waarderen. De organisatie van Europese Kampioenschappen was een van de sportieve hoogtepunten, Topsport en breedtesport evenwichtig verdelen in aandacht en ontwikkeling bleef altijd zijn speerpunt.

En zo kon het zijn dat met de ontwikkeling van taekwondo als sport ook de ontwikkeling op Europees niveau zijn belangstelling kreeg. Het bestuur stond in de kinderschoenen en zag tal van nieuwe ontwikkelingen op zich af komen. Vanaf 1996 was Eissink daarbij betrokken en drie jaar later werd hij benoemd tot Secretary-General, een functie die hij tot op heden vervult. Gestart als een European Taekwondo Union van 19 landen uitgegroeid tot een organisatie waar 49 Europese landen deel van uitmaken. Nationaal betekende het dat hij deel ging uitmaken van de groep Internationale sportbestuurders van het NOC*NSF. Nog een stap verder; de World Taekwondo Federation,  daar is hij sinds 1999 bestuurslid van. En sinds de tijd dat taekwondo deel uitmaakt van de Olympische Spelen is de cirkel rond.

Hantei is nog steeds in de gelukkige omstandigheid dat ze kan “profiteren” van zijn ervaringen en maakt daar dankbaar gebruik van.

Voorgaande is in vogelvlucht Gerrit’s carrière binnen de sport, om die reden ook heeft het bestuur van Hantei gemeend hem te moeten voordragen voor een koninklijke onderscheiding, die hem tijdens de feestelijke receptie van Hantei’s veertig-jarig bestaan door de Burgemeester de heer Backhuijs is opgespeld.

Vanaf nu mag Gerrit zich Ridder in de Orde van Oranje Nassau noemen.